Schron oznaczony jako Pz. W. 874 (oraz bliźniaczy, położony nieco niżej na południe Pz. W. 873) wypełniały lukę powstałą pomiędzy dużym Pz. W. 875 ryglującym skrzyżowanie Skwierzyna – Kostrzyn – Gorzów Wielkopolski a eksperymentalną grupą warowną Ludendorff położoną nad brzegiem Obry.
Obiekt 874 to w istocie Regelbau B1-26 (198B9), konstrukcja zaprojektowana po załamaniu się koncepcji Frontu Ufortyfikowanego. Obiektów tego typu wzniesiono na OWB 23 sztuki, 21 w 1937 i 2 kolejne w 1938 roku. Pełna nazwa tego typu obiektu to Stand mit 6-Scharten-Panzerturm u. Gruppe (Schron bojowy z 6-strzelnicową kopułą pancerną dla km (35P8) z izbą dla 1 drużyny). Załogę schronu stanowiło 23 osoby, 10 osób załogi stałej i 13 osobowa drużyna wypadowa, dla której w sąsiedztwie schronu, wraz z siecią transzei wybudowano dwa stanowiska typu Ringstand 58c.
Oryginalny projekt Regelbau B1-26 różni się nieco od typu występującego na FF OWB. Różnica jest widoczna w pobliżu strzelnicy obrony wejścia, w projekcie z OWB dwie strzelnice, obrony wejścia i przestrzeliwująca korytarz w bloku wejściowym znajdują się w jednym pomieszczeniu, to znaczy w izbie bojowej strzelnicy obrony wejścia (na rzucie pomieszczenie oznaczone numerem 6), w oryginalnym projekcie strzelnica przestrzeliwująca korytarz znajduje się w izbie załogi, jest to zrealizowane przez skrócenie korytarza w bloku wejściowym. Ponadto w oryginalnym projekcie korytarz komunkacyjny łączący kopułę 35P8 z izbą bojową strzelnicy obrony wejścia jest oddzielony od izby załogi gazoszczelnymi drzwiami typu Gasschutztür 26P8. Zmiany w projekcie, które można zaobserwować na OWB miały na celu minimalizacje kosztów, jednak należy mieć obawy czy wraz z cięciem kosztów nie pogorszyły się również warunki ochrony dla załogi.
Podstawowym środkiem ogniowym dla tego schronu były dwa MG34, kalibru 7,92 umieszczone w sześciostrzelnicowej kopule 35P8. Kopuła w odporności B1, grubość pancerza od 120 do 250mm, średnica wewnętrzna 2250mm, waga wraz z wyposażeniem 28 ton.
Kolejnym środkiem ogniowym był MG umieszczony w izbie obrony wejścia za stalową płytą ze strzelnicą dla MG, 403P9 – Stahlschartenplatte für MG. Płyta o wymiarach 1276x630x25, ostrzałoodpornośći D i wadze 250kg stanowiła podstawową ochroną strzelnicy do prowadzenia ognia obrony bezpośredniej. Płyta wyposażona była w zasuwy chroniące otwór strzelnicy jak i szczelinę obserwacyjną, docisk obu zasuw po zamknięciu gwarantował gazoszczelność.
Pozostałe pancerze zastosowane w schronie to płyta 57P8 Gewehrschartenverschluss (zamknięcie strzelnicy broni ręcznej), zamknięcie drzwiczek znajdujących się od wewnętrznej strony i przyśrubowanie ich śrubą motylkową zapewniało gazoszczelność. Płyta ta była zamontowana w izbie bojowej strzelnicy obrony wejścia, w strzelnicy chroniącej korytarz w bloku wejściowym. Na rzucie obiektu widoczny kierunek ostrzału w pomieszczeniu oznaczonym numerem 31.
Kolejne dwie płyty to 48P8 Gewehrschartenverschluss (zamknięcie strzelnicy broni ręcznej), zamknięcie otworu strzelnicy możliwe było po przesunięciu zasuwy znajdującej się w dwóch prowadnicach. Po dokręceniu śrub zapewniano gazoszczelność. Płyty te montowano w bloku wejściowym i chroniły one strzelnice przestrzeliwujące każde z dwojga drzwi wejściowych.