Schron piechoty przy Babimojskiej wybudowano w roku 1904 jako uzupełnienie luki w obronie na międzypolu fortów VIII i VIIIa Twierdzy Poznań. Służył jako schronienie dla piechoty. W czasie I Wojny Światowej nie spełnił swojej roli, ale pozostał w gotowości do 1916 roku. Kolejną rolę miał odegrać pod koniec II Wojny Światowej, kiedy front znalazł się niedaleko Poznania, poszukiwano wtedy możliwości wzmocnienia obrony i pod koniec 1944 roku wytypowano schron przy Babimojskiej jako ukrycie dla Wehrmachtu, również i w tym wypadku jego znaczenie pozostało symboliczne.
