Most K705

Prace hydrotechniczne na obszarze Bramy Lubuskiej podjęto na początku lat trzydziestych ubiegłego wieku, miały one na celu budowę przeszkód wodnych, o które miała się opierać ochrona wschodniej granicy Rzeszy. Prace te polegały na uregulowaniu rzek i strumieni, wybudowaniu jazów oraz mostów umożliwiających swobodną komunikację w czasie pokoju. Powstała sieć kanałów i terenów zalewowych, wraz z ochraniającymi przeprawy obiektami to tak zwana Linia Niesłysz – Obra, która stanowiła szkielet i zalążek późniejszego FF OWB.
Jednym ze strumieni, który w czasie prac melioracyjnych został uregulowany to niewielka struga o nazwie Mühlen Fließ w miejscowości Nowa Wioska (niem. Neudörfel) pod Lubrzą, który po uregulowaniu zyskał oznaczenie 704. Most spinający przeciwległe brzegi kanału 704 w miejscowości Nowa Wioska to most uchylno przesuwny Kiprollbrücke K705. Działanie podobnej konstrukcji opisałem już w poście dotyczącym mostu K622, przedstawione jest ono również na poniższej grafice. Most K705 działa na identycznej zasadzie, jednakże w przeciwieństwie do wcześniej omawianego nie został wyposażony w pomieszczenia bojowe. Szczegółowy opis wnętrza pomijam ze względu na brak możliwości wejścia do środka.

Rysunek Roberta Jurgi pochodzi z artykułu pt. „Międzyrzecki Rejon Umocniony: O tym jak rzeka, jeziora i ląd służyły w armii III Rzeszy”, zamieszczonego w Internetowym wydaniu Gazety Lubuskiej 1.08.2017 [1]

Ważnym elementem uczestniczącym w ochronie mostów ruchomych na FF OWB były zapory przeciwpancerne usytuowane przed i za mostem. Podobnie było w przypadku mostu K705. Od strony ataku ustawiono półautomatyczny szlaban forteczny typu Drehschranke 626S2, natomiast od strony obrony zaporę przeciwpancerną, składającą się z dwuteowników osadzanych w przygotowanych gniazdach pod kątem w kierunku spodziewanego ataku. Tej zapory, a w zasadzie jej pozostałości już nie widać.

Szlaban forteczny osadzony jest na podstawie stalowej, która stanowi wsparcie dla osi szlabanu. Poniżej szlabanu, na podstawie zamontowana jest siedemnastozwojowa sprężyna śrubowa spięta z osią szlabanu, gromadząca energię mechaniczną potrzebną do szybkiego zamknięcia i zatrzaśnięcia szlabanu w gnieździe umieszczonym po przeciwnej stronie drogi. Sprężyna napędzająca szlaban osłonięta jest osłoną z blachy stalowej uformowanej w charakterystyczną pięciokątną pokrywę. Wewnątrz belki szlabanu znajduje się stalowa lina zakotwiona do podstawy. Lina znacząco podnosiła wytrzymałość całej konstrukcji. André Vogel i Uwe Klar [2] wspominają, że szlaban mógł powstrzymać pojazd o wadze do 18 ton.
Główka szlabanu w pozycji otwartej zatrzaśnięta była w słupku zwalniającym szlaban. Słupek wyposażony był w mechanizm zapadkowy uruchamiany za pomocą klucza, po zwolnieniu mechanizmu, szlaban napędzany sprężyną zamykał się i zatrzaskiwał w przeciwległej podstawie. Obie podstawy stanowiące wsparcie dla szlabanu w pozycji zamkniętej zamocowane były na dwóch dwuteownikach, które położono w poprzek drogi pod jej powierzchnią. Całość konstrukcji stabilizowały cztery pary dwuteowników umieszczonych prostopadle do szlabanu w obu podstawach, po dwie od strony wsi i po dwie od strony mostu, znajdujące się również pod powierzchnią gruntu. Szlaban w pozycji zamkniętej blokowany był zapadką w gnieździe, której zwolnienie możliwe było po uruchomieniu mechanizmu zwalniającego. Mechanizm zapadki wyposażony był w niewielką sprężynę śrubową i zwalniany kluczem z trójkątnym otworem. Gniazdo klucza osłonięte jest zaślepką.
Most K705 chroniony był przez położony nieopodal Doppel MG-Schartenstand 691.


  1. D. Chajewski, T. Czyżniewski [oprac. M. Korn], Międzyrzecki Rejon Umocniony: O tym jak rzeka, jeziora i ląd służyły w armii III Rzeszy, Gazeta Lubuska +, 2017
  2. A. Vogel, U. Klar, Brennpunkt „Ostwall” – Die Kämpfe um die Festungsfront Oder-Warthe-Bogen im Winter 1945, Helios, 2015

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *