Doppel-MG-Schartenstand 711 to jeden z pierwszych schronów wybudowanych na Pozycji Odrzańskiej (Oderstellung). Obiekt powstał najprawdopodobniej w 1932 roku pierwotnie oznaczony sygnaturą T.3 [VII/34] (T – nazwa odcinka, tutaj Tschicherzig, 3 – numer obiektu względem odcinka, VII – numer grupy fortecznej, 34 – numer obiektu względem grupy) charakteryzował się wyjątkowo prostą konstrukcją i niewielką powierzchnią. Na schron składały się cztery pomieszczenia:
- Gazoszczelna śluza wejściowa (Gasschleuse), oddzielona od zewnątrz gazoszczelnymi drzwiami starego typu Schwere Flußstahltüren einteilig mit Mannloch, a od wewnątrz gazoszczelnymi drzwiami dwudzielnymi. Wewnątrz śluzy znajdowały się narzędzia saperskie, pojemnik na wodę.
- Śluza wewnętrzna, pośrednia (Schleuse), pełniła ona jednocześnie rolę wewnętrznej śluzy gazoszczelnej i korytarza komunikacyjnego prowadzącego do obu izb bojowych.
- Dwie niewielkie izby bojowe (MG Raum) o powierzchni niespełna 3,5 m² pełniły jednocześnie rolę izby załogi. Izba bojowa od korytarza oddzielona była również drzwiami dwudzielnymi. W pomieszczeniu pomniejszonym jeszcze żelbetową podstawą w kształcie litery „T” pod MG08, znajdował się piec forteczny (każda izba miała swój), na ścianie obu izb znajdował się także telefon polowy, kabel telefoniczny wprowadzono do obiektu z prawej strony wejścia poprzez charakterystyczną nadlewkę betonową. Zapas amunicji dla MG w ilości 3000 sztuk umieszczono wewnątrz stolika fortecznego (podstawowa jednostka ogniowa, którą można było zwiększyć rozmieszczając w pomieszczeniu dodatkowe skrzynki amunicyjne).
Sektory ostrzału schronu były skierowane na boki, wzdłuż koryta rzeki na wschód i na zachód. Taki sposób budowania schronów podyktowany był warunkami terenowymi i niewielką ilością wybudowanych obiektów. Sektory ostrzału wszystkich obiektów w grupie były powiązane co pozwalało na wzajemne flankowanie się.
Izby bojowe Doppel-MG-Schartenstand 711 chronione były przez nieskatalogowane w Panzer Atlasie 1 płyty pancerne o wymiarach 2400 mm x 1800 mm x 10 mm. Cechą charakterystyczną dla schronów z tego rodzaju płytą jest sposób jej mocowania, górna część płyty pancernej jest związana bezpośrednio z konstrukcją stropodachu, widać to wyraźnie wewnątrz izb bojowych. Ściany schronu mają grubość 100 cm, przy czym ściana narażona na bezpośredni ostrzał artyleryjski ma grubość 150 cm i dodatkowo jest obsypana ziemią, strop ma grubość 80 cm.
