Panzerturm mit 6 Scharten 35P8 – sześciostrzelnicowa kopuła pancerna to pancerz wykonany ze stali wysokostopowej, w której oprócz węgla występują inne dodatki stopowe o zawartości od kilku do nawet kilkudziesięciu procent zmieniające w znaczny sposób charakterystykę stali. Nikiel (jeden z możliwych dodatków stopowych) ułatwia proces hartowania i zwiększa głębokość hartowania, molibden zwiększa hartowność stali, podnosi wytrzymałość i zmniejsza kruchość, z kolei chrom powoduje rozdrobnienie ziarna, podwyższa hartowność stali, zwiększa jej wytrzymałość.
Opracowana w 1935 roku przez Wa.P.A 5 (Waffen-Prüf-Amt 5) Panzerturm mit 6 Scharten miała wymiary zewnętrzne zbliżone do sześciostrzelnicowej kopuły 20P7, jednak z uwagi na grubość pancerza 120 mm w przekroju minimalnym – 250 mm w przekroju maksymalnym, miała niższą kategorię odporności na ostrzał – B1. Średnica wewnętrzna wynosi 2250 mm, maksymalna zewnętrzna 3070 mm, a wysokość całkowita 2020 mm. Kopuła wraz z wyposażeniem ważyła 28 ton, wyposażona była w sześć strzelnic rozmieszczonych co 60° i zamykanych zamknięciami kulowymi (Kugelschartenverschluß). Powyżej otworów strzelnic, również co 60° rozmieszczono sześć mniejszych otworów na peryskopy Pz.B.W.F.3 (Panzer-Beobachtungs-Winkel-Fernrohr) firmy Zeiss, które zapewniały pole widzenia o rozpiętości 70°. Nowocześniejsze peryskopy Buscha (Pz.B.W.F. 9 – wersja dla 120 mm pancerza) miały 2,5 krotne powiększenie z polem widzenia 19°, przy czym ruchomy pryzmat w głowicy zwiększał to pole do 180°, przez co w kopule wystarczyło zamontować tylko trzy peryskopy.
W pionowej osi kopuły znajdował się kolejny peryskop dla dowódcy kopuły P.Rbl.F.5a (Panzerrundblickfernrohr) firmy Zeiss, kopuła wyposażona była również w telefon do łączności wewnętrznej (Festungsfernsprecher R.). Telefon mocowano w osi peryskopu dowódcy i łączono z wewnętrzną siecią telefoniczną za pomocą przewodu z wtyczką. W górnej części obudowy telefonu znajdowało się gniazdo służące do podłączenia zestawu słuchawkowego (Ropffernsprecher).
Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe MG34 zamontowane na lawetach fortecznych (Schartenlafette 34) przesuwanych po bieżni pomiędzy kolejnymi strzelnicami. Karabin MG34 po zamocowaniu na lawecie fortecznej miał zasięg skuteczny sięgający 1800 m.
